Parábola do venres: Quérote así

Bueno, desculparme cos meus fies lectores polo retraso na publicación da miña parábola semanal, pero o aniversario de Cuesta obrigoume a desprazala ao sábado... e logo a miña estadía en Madride impediume cumprir correctamente.

Era unha mañá de venres e en home novo de negocios estaba decidido finalmente a pedir un aumento de soldo ao seu patrón.

Antes de saír para o traballo, contou á sua esposa o que estaba a piques de facer. Sentiuse nervioso e aprensivo o día enteiro. Finalmente, ao cabo da tarde, reuniu coraxe abondo e foi falar co patrón, e para a súa sorpresa e pracer, o xefe concedeulle o aumento.

O exultante marido chegou a casa e atopou unha bela mesa coa mellor louza chinesa iluminada por candeas. Sentindo o aroma dun xantar festivo, imaxinou que alguén da oficina chamara á súa esposa e lle contara todo. Entrou na cociña para relatarlle con todo luxo de detalhes a súa boa nova.

Abrazáronse e danzaron en torno do cuarto antes de sentar se para dar conta do maravilloso xantar que a súa esposa tiña preparado. Ao lado do seu prato atopou unha cartolina escrita con letras artísticas que dicía:

"¡Parabéns, querido! ¡Sabía que conseguirías o aumento! Este xantar é para mostrarche canto te amo".

Máis tarde, no camiño ata a cociña para axudar a súa esposa a servir o postre, observou que un segundo cartón caera do bolso dela. Apañouno do chan e puido ler:

"¡Non te preocupes por non conseguir o aumento! ¡Merecialo! Este xantar é para mostrarche o canto te amo".

Sen máis...