Parábola do venres: Se me queres, dígao

Richi estaba no seu primeiro ano co carne de conducir, o que deixaba a Pepe, o seu pai, bastante preocupado. O medo dun accidente só aumentaba á súa ansiedade.

Un día, Richard dille ao seu pai que sairía dar un paseo.

-¡Conduce con tino! - avisouno Pepe.

Richi virouse para o seu pai cunha mirada desgstoso e preguntou:

- ¿Por que sempre dis o mesmo?

- ¿O que?

- Vai con coidado. É coma se non confiases en min ao volante.

- Non é iso fillo, - explicou Pepe - é o meu xeito de dicirche: quérote.

- ¡Ben, pai, se queres dicir que me amas, dígao! - respondeu Richi.

- Mais... - instou Pepe - ¿que pensaran os seus amigos disto? Se eu digo que che quero, podes quedar avergonzado.

- Nese caso, pai, cando estes dicindo adeus, abonda con que poña a súa man preto do seu corazón e eu farei o mesmo - propuxo Richi.

- Dacordo - di Pepe, terminando a conversa.

Algúns días máis tarde, Richi estaba a piques de saír outra vez, nesta ocasión cun amigo.

- ¿Podo coller as chaves do coche, pai? - preguntou.

- Si. ¿Onde vas?

- Á cidade.

Pepe lanzoulle as chaves.

- Richi, divírtase. - Di colocando a súa man preto do corazón. Richi fai o mesmo.

- Grazas, pai.

Pepe, entón, chiscoulle un ollo.

Richi voltou ata o seu pai e susurroulle:

- As chiscadas non entraban no acordo.

Pepe quedou lixeiramente embarazado. Richi dirixiuse para a porta.

- Aprovado, pai, deica logo. - Di e, antes de pechar a porta, ollou para atrás e chiscou o ollo.

Sen máis...