Parábola do sábado: A pedra

O distraído nela tropezou; o bruto usouna como proxectil; o emprendedor, usándoa, construiu; o campesiño, canso da xornada, dela fixo un asento; para os rapaces, foi un xoguete. Drummond poetizouna; con ela, David matou a Goliat, e Michelangelo extraiulle a máis bela escultura...

E en todos eses casos, a diferenza non estivo na pedra, ¡senón no home!


Non existe pedra no seu camiño que non poidas aproveitar para o teu propio crecemento.

Cada intre que pasa é unha pinga de vida que nunca máis volve a caer, aproveita cada pinga para evolucionar...

Das oportunidades saibas tirar o mellor proveito, talvez non teremos outra oportunidade.

Sen máis...