Memorias dun feo

Cando nacín, o doutor foi a sala de espera e díxolle ao meu pai "Fixemos o k puidemos... pero naceu vivo". Miña nai non sabía se kedarse comigo ou coa placenta. Como era prematuro meteronme nunha incubadora... con vidros polarizados.
Miña nai nunca me deu o peito xk dicía k só me kería como amigo. Así k en vez de darme o peito, me daba a espalda. E x iso k debín kedar petiso, tan petiso k en lugar de ser anano, son profundo.
Eu sempre fun moi peludo. A miña nai sempre lle preguntaban: "Señora, ao seu fillo ¿o parió ou o texeu?"
Meu pai levaba na sua billeteira a foto do neno k viña cando a mercou. Pronto me din conta k meus pais me odiaban, pois os meus xoguetes para a bañeira eran unha radio e un tostador eléctrico.
Unha vez, cando me perdín, pregunteille ao policía se creía k íamos a atopar aos meus pais. e contestoume: "Non o sei; hai moitos lugares onde puideron esconderse".
E para colmo era moi delgado, tan fraco k un día metín os dedos no enchufe e a electricidade errou o calambrazo. Era realmente fraco: para facer sombra tiña k pasar duas veces polo mesmo lugar.
Pero o meu problema non era ser tan fraco senon ser FEO. Meus pais tiñan k atarme un trozo de carne ao pescozo para k o can xogara comigo. Sí, amigos, eu son FEO, tan FEO k unha vez me atropelou un automobil e deixoime mellor.
Cando me secuestraron, os secuestradores mandaron un dedo meu aos meus pais para pedir recompensa, pero miña nai contestoulles k kería mais probas.
Tiven k traballar desde chico. Traballei nunha veterinaria e a xente non paraba de preguntar canto costaba eu.
Un día chamoume unha rapaza a miña casa dicindome: "Ven a mñai casa k non hai ninguen". Efectivamente, cando cheguei non había ninguen.
A miña muller gustalle moito falar comigo despois do sexo. O outro día chamoume a casa dende un hotel.
O psiquiatra dixome un día k eu estaba loco e eu dixenlle k kería escoitar unha segunda opinión. "Dacordo, además de loco e vostede moi feo", dixome. Unha vez cando ia suicidarme tirándome dende a terraza dun edificio de 50 pisos, mandaron a un cura a darme unhas palabras de alento. Só me dixo: "Nas suas marcas, listos..."
O último desexo do meu pai antes de morrer era k me sentara nas suas pernas, habíanno condeado a cadeira eléctrica...

Reflexión: SE O MUNDO CHE DA A ESPALDA, TÓCALLE O CU.