Parábola do sábado: Pequenos xestos

É curioso observar como a vida nos ofrece resposta aos máis variadas dúbidas do cotidiano... Vexamos:

A camiñada máis longa só é posíbel paso a paso, o mellor libro do mundo foi escrito letra por letra, os milenios sucédense segundo a segundo, as máis violentas fervenzas fórmanse de pequenas fontes, a imponencia do piñeiro comeza na simplicidade dunha semente.

Non fose a gota e non habería choivas, o máis sinxelo niño faise de pequenos garabullos, a máis bela construción non se tería efectuado senón a partir do primeiro ladrillo, as imensas dunas están compostas de minúsculos graos de area. Como xa conta o dito popular, as mellores fragancias veñen en frascos pequenos.

É case incríbel imaxinar que apenas sete notas musicais teñan dado vida á "Ave María", de Bach, e á "Aleluia", de Haëndel...

...Así tamén o mundo de paz, de harmonía e de amor co que tanto soñamos só será construído a partir de pequenos xestos de comprensión, solidariedade, respecto, tenrura, fraternidade, benevolencia, indulxencia e perdón, día a día...

Ninguén pode cambiar o mundo, pero podemos mudar unha pequena parcela del: esa parcela que chamamos "Eu". Non é fácil nin rápido, máis vale a pena tentalo.

Sen máis...