Parábola do sábado: A perfección
Nasrudin conversaba cun amigo.
- Entón, ¿nunca pensaches en casar?
- Abofé que pensei – respondeu Nasrudin. – Na miña xuventude resolvín buscar á muller perfecta. Crucei o deserto, cheguei a Damasco e coñecín a unha muller moi espiritual e linda; pero ela non sabía nada das cousas deste mundo.
Continuei viaxando e fun a Isfahan; alí atopei a unha muller que coñecía o reino da materia e o do espíritu, pero non era bonita. Entón decidín ir ata El Cairo, onde cenei na casa dunha moza bonita, relixiosa y coñecedora da realidade material.
- ¿E por que no casaches con ela?
- ¡Ah, compañeiro! Lamentablemente ela tamén quería un home perfecto.
Sen máis...
Etiquetas: parábolas
Califica esta entrada: |
Esbardallado ás 1:02:00 da manhã por kaka 1 comentarios
1 Comentarios:
Unha entrada moi boa! Dende o meu punto de vista, a perfección non existe, xa que cada un ve as cousas dun xeito distinto... Sen embargo, sí podería dicir que tal cousa é perfecta para min (tendo en conta que as imperfeccións son algo bo, necesario e inevitable nas nosas vidas).
Aproveito para dicirche que che agradezo o aprecio que me tes, pero a mellor persoa do mes pasado é Marykinha e non unha servidora... jeje!
Enviar um comentário
<< Inicio