¿Arriscar ou esperar?

O mesmo que fixo Micho o outro día no seu blog, fago eu agora e vos poño aquí o que se me deu por pensar o outro día, que, aínda que sexa só por unha vez, creo que se lle pode aplicar tamén aos demais:

Adoitamos pasarmos a vida esperando cousas que nunca chegan, e que podríamos conseguir facilmente se nos mesmos intentaramos ir a por elas. Pero o que nos frena é o medo a trabucarnos.
Dende fai un tempo penso que necesito un cambio na miña vida, e sempre me conformei e pensei que xa viría co tempo, pero xa me estou aburrindo de tanto esperar. As cousas non caen do ceo, moitas veces has de ser ti mesmo o que ha de buscalas. E a verdade é que custa traballo. Os cambios asustan, non adoitan ser do todo previsibeis. Si, quizais teña demasiado medo ao fracaso.
É necesario arriscar se non queres quedarte estancado. Precisamente esa é a sensación que teño. É como se avanzara moi lentamente e non rematara de deixar atras unha etapa xa pasada da miña vida, que realmente xa non me preocupa.
Nin sequera sei por onde comezar, e por moita palabrería que escriba ao final no farei nada, ou será algo insignificante. Non é que non me guste a miña vida, nin moito menos, pero sempre é o mesmo, día tras día, e xa está comzando a cansarme tanta rutina. Será cuestión de comenzar pouco a pouco... Como di o refrán: "Renovarse ou morrer".

Eña, sen mais.

PD: dicir que esto non o pensei eu por afección... se non que veu dunha conversación que tiven eu cunha persoa que xa sabe ela quen é...