Parábola do venres: un real

Un meniño, con voz tímida e ollos de admiración, pregunta ao seu pai, cando este retorna do traballo:

- Papá, ¿canto gañas por hora?

- Escoita aquí, meu fillo, iso nin mamá o sabe. ¡Non me amoles, estou cansado!

Mais o fillo insiste:

- Mais, papá, por favor, ¡dime canto gaña por hora!

A reacción do pai foi menos severa e respondeulhe:

- Tres reais por hora.

- Entón, meu pai, ¿poderías emprestarme un real?

O pai, cheo de ira e tratando o fillo com brutalidade, retrucoulle:

- ¿Entón esa era a razón de querer saber canto gaño? ¡Vai durmir e non me molestes máis, neno interesado!

Xa era noite cando o pai comezou a pensar no que acontecera e sentiuse culpábel. Talvez, quen sabe, o fillo precisase mercar algo. Querendo descargar a súa consciencia machucada, foi ata o cuarto do fillo e, en voz baixa, preguntoulle:

- Fillo, ¿estás durmindo?

- Non, papá, - respondeulle, sonolento, o rapaz.

- Olla, aquí está o diñeiro que me pediu, un real.

- Moitas gracias, pai - dille o filho, cheo de felicidade. E levantándose e retirando dous reais máis da caixiña que estaba sobre a mesa falou:

- ¡Agora xa teño dabondo, meu pai! Teño tres reais, ¿poderías venderme unha hora do teu tempo?

E ti, ¿vendes o teu tempo ou a túa atención é xenerosa?

Sen máis...