Parábola do sábado: Vivir coma as flores

- Mestre, ¿como fago para non aborrecerme? Algunhas persoas falan demais, outras son ignorantes. Algunhas son indiferentes. Odio ás que son mentireiras. Sofro coas que calunian...

- ¡Pois vive como as flores! - advertiu o mestre.

- ¿Como é vivir como as flores? - preguntou o discípulo.

- Repare nestas flores, - continuou o mestre, sinalando lirios que medraban no xardín,- nacen no esterco, entretanto, son puras e perfumadas. Extraen do adubo malcheiroso todo o que lles é útil e saudábel, pero non permiten que o acedume da terra manche o frescor dos seus pétalos.

É xusto angustiarse coas propias culpas, mais non é sabio permitir que os vicios dos outros o molesten. Os defectos deles son deles e non teus. Se non son teus, non hai motivo para o aborrecemento. Exercite, pois, a virtude de rexeitar todo o mal que ven de fóra. Iso é vivir coma as flores.

Sen máis...